Hallo Suzan! Je bent sinds het afgelopen najaar de drijvende kracht achter Fonckle. Wat zijn je plannen en waar droom je van?
“Fonckle is een bedrijf dat mensen helpt bij het vastleggen en bespreekbaar maken van de wensen en gegevens rondom overlijden en de erfenis. Er heerst nog een taboe op het bespreekbaar maken van die wensen, terwijl het zo ontzettend belangrijk is. Bewustwording creëren, dat is mijn doel. Ik wil er voor zorgen dat het binnen nu en 5 jaar een onderwerp is waar mensen geen gene meer bij voelen, er bewust bij stil staan en het kunnen bespreken met hun familie. Duidelijkheid voor je naasten geeft rust en kan zoveel problemen en ruzies voorkomen.”
Wie kunnen bij jou aankloppen en wat kunnen ze precies van jou verwachten?
“Iedereen die bewust nadenkt over hun nalatenschap en het achterlaten van de naasten, dat is mijn doelgroep. In de praktijk blijkt dat die behoefte nu vooral nog leeft bij ouderen. Ik ben echter van mening dat het voor iedereen noodzakelijk is erover na te denken, het bespreekbaar te maken, maar ook zaken vast te gaan leggen. Uiteindelijk hebben we maar één zekerheid in het leven en dat is ons overlijden.”
Uiteindelijk hebben we maar één zekerheid in het leven en dat is ons overlijden.
“Ik beperk me daarbij niet tot het alleen vastleggen van de wensen wat betreft de erfenis, maar treed voornamelijk op als vertrouwenspersoon. Samen kunnen we bijvoorbeeld allerlei gegevens en wensen vastleggen in een PersoonlijkLevensDossier©, dat we regelmatig actualiseren. Naast het vastleggen van die praktische gegevens van verzekeringen, banken en wachtwoorden van social media tot wensen als wie er voor je huisdier zorgt, bied ik een luisterend oor. Mijn cliënten kunnen alles bij mij kwijt, zodat ik na hun overlijden in hun geest kan optreden. Hierdoor hoeven nabestaanden in alle emoties geen moeilijke keuzes te maken en kunnen conflicten in de familie voorkomen worden. Ik ga echter niet op de stoel van een notaris of financieel adviseur zitten. Ieder heeft zijn eigen expertise. Ik ben als die spin in het web: ik zorg voor al het regelwerk en schakel de hulp van andere professionals in als dat nodig is.”
Een bijzondere niche, het begeleiden van mensen bij het vastleggen van alle zaken waar hun nabestaanden mee te maken krijgen na een overlijden. Heb je altijd de wens gehad om te starten in deze branche?
“Nee, in tegendeel! Als je me drie jaar geleden had verteld waar ik me vandaag de dag met veel plezier mee bezighoud, had ik je waarschijnlijk niet geloofd! Ik werkte als Relatiemanager bij een bank voor vermogende particulieren en maakte deel uit van een team dat verantwoordelijk was voor de juiste adviezen en contacten. Er verandert veel in de bankenwereld; aangescherpte regelgeving, andere werkwijzes. Er gaat steeds meer digitaal en er wordt steeds meer gewerkt via standaardprocedures. Ik sta voor persoonlijk contact, wil graag met de mensen meedenken en de tijd nemen om echt te luisteren. Ik merkte dat er bij mij iets begon te wringen. En toen kwam het moment dat ik besloot zo niet langer te willlen doorgaan. Het voelde als ‘nu of nooit’. Na een vakantie waarin ik alles goed overdacht, besloot ik te springen. Op zoek naar dat wat mij echt gelukkig maakt.”
Ik sta voor persoonlijk contact, wil graag met de mensen meedenken en de tijd nemen om echt te luisteren.
Je waagde de sprong dus zonder een idee te hebben hoe verder. Stoer van je, maar voelde dat ook zo?
“Doodeng vond ik het! Maar de lieve reacties uit mijn omgeving gaven me het vertrouwen dat het goed zou komen. En dat gebeurde. Natuurlijk ben ik mezelf een aantal keer keihard tegengekomen in de periode die volgde, maar spijt van mijn keuze heb ik nooit gehad. Het bracht uiteindelijk rust en ruimte voor nieuwe inzichten. Mijn wekelijkse wandelingen met een vriendin versterkten dat. In de natuur is mijn gedachtenstroom op zijn best; het maakt je hoofd leeg waardoor de meest mooie ideeën ontstaan. Ik merkte daardoor dat een thema steeds terugkwam; in de dingen die ik zag gebeuren in het werk, in familiesituaties en zelfs op mijn afscheidskaartje schreef een oud-collega een opmerking dat hier raakvlakken mee heeft.
Het vinden van die rode draad is al een hele stap in de juiste richting. Maar dan begint het echte werk pas: het concreet maken van je plannen. Hoe heb je dat aangepakt?
“Ik ben op onderzoek uitgegaan. Waar lopen mensen tegenaan bij dat regelwerk rondom de dood, wat zijn veelgestelde vragen, wat zijn de mogelijkheden, waar liggen mijn krachten? Nabestaanden worden enorm van het kastje naar de muur gestuurd, terwijl ze zich in mijn ogen met met heel andere dingen bezig zouden moeten houden. Al zoekend raakte ik steeds meer overtuigd: ik ga er voor zorgen dat nabestaanden kunnen rouwen en zich niet meer bezig hoeven te houden met al het geregel!”
Ik raakte steeds meer overtuigd: ik ga er voor zorgen dat nabestaanden kunnen rouwen en zich niet meer bezig hoeven te houden met al het geregel!”
“Er bleek een opleiding te zijn die raakvlakken had met mijn ideeën. Op de eerste lesdag vielen alle puzzelstukjes al in elkaar! Bij het uitwerken van mijn plannen ontdekte ik dat ik graag aan de voorkant van een overlijden wil staan: met mensen het gesprek aangaan over hun nalatenschap. En dat resulteerde in de diensten die ik nu met Fonckle aanbied: het opstellen van een PersoonlijkLevensDossier©, de begeleiding voor de nabestaanden en het op orde brengen van de administratie.”
Welke stappen heb je tot nu toe genomen om Fonckle op de kaart te zetten?
“Een heldere website en een duidelijke boodschap zijn een vereiste. Ik heb daarom heel bewust de tijd genomen om dat uit te werken. Half november heb ik mijn website gelanceerd en mijn Facebookpagina opgestart. Via Facebook ben ik in contact gekomen met een groep vrouwen die het taboe rondom de uitvaart willen doorbreken en dus ongeveer hetzelfde doel voor ogen hebben. Binnenkort gaan we samen brainstormen over de aanpak. Ik heb me verder aangesloten bij een startende coöperatie. We willen onze krachten bundelen en onder andere landelijke dekking creëren.”
“De komende maanden staan verder in het teken van ‘zichtbaarheid’. Ik wil open spreekuren houden op vaste momenten in de week. Presentaties verzorgen over onderwerpen die aan Fonckle verwant zijn. Mijn verhaal vertellen in de media. Verhalen uit de praktijk en aandachtspunten op Facebook plaatsen, zodat mensen zich in situaties kunnen herkennen. Alles om te zorgen dat het taboe over 5 jaar merkbaar afgebrokkeld is en mensen hun wensen bespreekbaar maken in de familie. En misschien is mijn bedrijf tegen die tijd wel gegroeid naar 3 mensen die daarin begeleiden en ervoor zorgen dat die wensen nageleefd worden!”
Wat een mooi streven en helder verhaal