Suzan, wat is het eerste dat in je opkomt als je terugkijkt op de afgelopen twee jaar
“Ik vind dat het een pittige tijd is geweest, met vallen en opstaan. Ik heb mezelf wel 100x voor de kop geslagen; waar was ik aan begonnen! Een eigen onderneming starten is al spannend en er komt veel bij kijken. Laat staan dat je met een compleet nieuw concept start in een branche die nog in de taboesfeer zit.”
“Mensen zijn nog niet goed doordrongen van de toegevoegde waarde van wat ik te bieden heb: het regelen van je nalatenschap. Je begint dan eigenlijk 2x vanaf 0. Natuurlijk heb ik voor ik startte onderzoek gedaan en de reacties die ik daarbij kreeg waren erg positief. Maar als puntje bij paaltje komt, blijkt het toch een onderwerp waar men liever nog niet mee bezig is. Dat is me erg tegengevallen.”
Wat betekende dat voor je dienstverlening zelf? Hoe kijk je nu naar je aanbod?
“Dat ik de juiste keuze heb gemaakt met deze dienstverlening is voor mij een feit. Ik voel me als een vis in het water. Ik heb wel wat tijd nodig gehad om mijn dienstverlening zo te krijgen dat ik er zelf ook helemaal blij van word. Allereerst was het enkel nalatenschapscoaching: mensen begeleiden. Dat was voor velen, en eerlijk gezegd ook voor mezelf, nog te vaag.”
“Ik heb flink geïnvesteerd in mijn dienstenpalet door me om- en bij te scholen. Nu dat staat, merk ik dat het de juiste kant op gaat. Zoals ik in de vorige aflevering al zei, is voor mij de cirkel rond. Ik begeleid mensen nu vanaf het moment dat ze ergens wel beseffen dat ze wat moeten regelen, maar niet weten wat en/of niet weten hoe ze het moeten aanpakken tot de mensen die hulp nodig hebben bij de afwikkeling van een erfenis of dat zelfs helemaal door mij willen laten doen.”
“Nu is voor mij het moment aangebroken om meer aan mijn marketing te denken, mijn ervaringen te gaan delen en een eigen kantoorruimte te betrekken. Een professionaliseringsslag, zeg maar.”
En wat hebben die ervaringen met ondernemen tot nu toe jou persoonlijk gegeven?
“Ik heb geleerd meer mijn gevoel te volgen bij het maken van keuzes. Ik ben van nature geen makkelijke kiezer: eerst analyseer ik en daarna neem ik een weloverwogen keuze. Dat is best lastig als je denkt aan de keuzes die je als ondernemer moet maken: ‘Sluit ik me aan bij een beroepsvereniging, en zoja, bij welke’, ‘Werk ik samen met 1 notaris of blijf ik helemaal onafhankelijk’ of ‘Welke opleiding vind ik nodig te volgen’. Maar ook hele simpele als ‘ga ik adverteren’ en ‘wat zet ik op mijn website’. Die keuzes maken gaat me steeds makkelijker af. Per slot van rekening is een analyse van alle voors en tegens vaak maar gebaseerd op andermans verhalen.”
“Daarnaast ben ik heel blij met de nieuwe mensen die ik heb leren kennen. Het cliché dat er deuren openen wanneer er deuren dichtgaan is een waarheid gebleken. Ik voel me een stuk rijker door het netwerk dat ik heb opgebouwd.”
Nu op volle kracht vooruit?
“Ja, absoluut. Corona gooide roet in het eten, net toen het er ook financieel gezien goed uit begon te zien. En hoewel ik wist dat ik er juist in deze tijd goed voor de mensen kon zijn, was het niet te combineren met de kinderen thuis. Ik heb ervoor gekozen om even pas op de plaats te maken en terug te kijken. Ik kwam tot de conclusie dat ik best trots mag zijn op alles wat ik tot nu toe bereikt heb. Ik heb mooie gesprekken mogen voeren, zaken mogen regelen en mensen bijgestaan. Alles klopt!”
“Nu er weer meer kan, ga ik er weer voor. Het is tijd om mijn marketing aan te scherpen en daarvoor een plan de campagne te maken. Ik heb namelijk gemerkt dat men mij nu vooral pas achteraf om hulp vraagt, maar ik zou zo graag willen dat men bij leven al actie onderneemt. Dat maakt het voor de nabestaanden zoveel makkelijker.”
“Over 5 jaar hoop ik lachend terug te kunnen kijken naar het geworstel en mijn onzekerheid van de eerste 2, 3 jaar. Mijn onderneming draait dan op een vanzelfsprekende manier; mensen weten mij te vinden voor iedere vraag (en onenigheid) rondom erven, schenken en nalatenschappen.”
En tot slot: wat zou je vrouwen die voor zichzelf willen beginnen graag meegeven?
“Laat je niet zomaar uit het veld slaan! Je wordt bedolven onder de goed bedoelde adviezen en vooral ook onder de meningen van anderen. Pik daaruit wat jij ervan kunt gebruiken en pas dat toe. Sta open voor hulp van buitenaf, je kunt niet alles alleen, dat moet je ook echt niet willen. En verder: zeg het voort! Vertel alles en iedereen wat je plannen zijn. Dat opent deuren.”
“En om in mijn eigen vakgebied te blijven: Regel je zaakjes nu je het nog kan op de manier zoals jij wil. Praat erover met elkaar. Stel het niet uit tot je later ‘oud’ bent, er is tenslotte maar een zekerheid in het leven…”