Waarom Samantha en Erlijn:
Omdat Samantha en Erlijn met hun microkrediet-idee er voor hebben gezorgd dat duizenden vrouwen in Azië nu economisch zelfstandig zijn
Paradepaardje:
Microkrediet voor Moeders
Typisch Samantha:
sociaal ondernemen Bedrijfskunde reizen echtgenote en moeder van 3 MODERN BALLET Hengelo, Borne, Groningen, Boedapest, San Francisco, Den Haag IT ontwikkelingen LEZEN en WIELRENNEN
Typisch Erlijn:
armoedebestrijding Indonesië en Nederland Technische bedrijfskunde en Asianist initiator
idealen concretiseren social innovators MICROFINANCIERING Aziatische film, dansen en tai chi
Samantha: “Erlijn en ik leerden elkaar kennen in 1997. We werkten toen allebei bij Baan, de lieveling van de Nederlandse aandelenbeurs. Onze gesprekken bij de koffie-automaat gingen over onze behoefte om naast onze betaalde baan iets nuttigs te doen met onze bedrijfskundige kennis. Iets dat niet primair draaide om het genereren van een zo goed mogelijk rendement voor aandeelhouders.”
“Ik vertrok bij Baan en verhuisde met mijn man naar San Francisco om bij een IT-startup te gaan werken. Eind 2002 kwamen we terug en niet lang daarna troffen Erlijn en ik elkaar bij Café De Jaren in Amsterdam. Daar pakten we onze koffie-automaatgesprekken weer op en besloten op dat moment dat we onze woorden om naast onze betaalde banen ook iets nuttigs op te zetten, in daden zouden omzetten.”
Zoektocht
“Toen begon onze zoektocht naar het wat en hoe. Onze focus lag primair op Azië, vanwege Erlijns roots en onze liefde voor dit werelddeel. We wilden ons richten op het verbeteren van de leefomstandigheden van kinderen. Zij hebben de toekomst en bepalen de toekomst van een land. De makkelijkste manier om hen te bereiken is via hun moeders, aangezien zij veelal de zorg voor het gezin op zich nemen. Vanwege onze bedrijfskundige achtergond en onze overtuiging dat je beter kunt investeren in een hengel dan in een vis, wilden we de allerarmste vrouwen helpen economisch zelfstandig te worden. Extra verdiensten investeren vrouwen namelijk in gezondheid, onderwijs en het welzijn van hun familie en dus in de volgende generatie.”
Microkrediet
“Een piepklein artikel in de National Geographic bracht ons op het spoor van Muhammad Yunus, grondlegger van de microkrediet: ‘Je hebt een (eerste) dollar nodig, om een dollar te verdienen’. Met het idee om vrouwen te helpen bij het opzetten van een eigen bedrijf via kleine leningen en spaarmogelijkheden zochten we contact met al bestaande stichtingen. Maar daar vingen we bot: kleine stichtingen vonden ons concept te ingewikkeld, omdat leningen in tegenstelling tot donaties terugbetaald en gevolgd moeten worden door de tijd heen. Grote stichtingen hadden vooral behoefte aan fondsenwervers.”
Microkrediet voor Moeders een feit!
“In maart 2005 ging Erlijn op vakantie naar Sri Lanka. Zij bezocht daar drie projecten waar we via ons netwerk mee in contact waren gekomen. En uit twee van die drie werden onze microkrediet-projecten geboren. Nog geen twee maanden later maakte een notaris de statuten op en was Microkrediet voor Moeders een feit!”
Professionaliteit een eerste vereiste
“Vanwege onze bedrijfskundige achtergrond wilden we een professionele organisatie neerzetten. Met duidelijke, in contracten vastgelegde afspraken met onze microkredietpartners in Azië en een formele sollicitatieprocedure met contracten met onze vrijwilligers. De kracht van Microkrediet voor Moeders schuilt daarnaast in het kleine: de gemiddelde lening waarmee we startten was €75. Een kleine bijdrage waarmee je een vrouw helpt, maar wel een enorm verschil kunt maken.”
“Ons netwerk bleek in die eerste fase een echte booster te zijn. Als je enthousiast bent over je eigen idee, is netwerken heel eenvoudig. Je vertelt met passie over hetgeen waarmee je bezig bent en dat werkt aanstekelijk. Als mensen vervolgens wilden weten hoe ze ons konden helpen, vroegen we onze stichting binnen hun netwerk onder de aandacht te brengen. Al snel kwamen er zo donaties binnen van mensen die Erlijn en ik niet persoonlijk kenden.”
Trein die op snelheid komt
“Wij hebben in de beginperiode vaak tegen elkaar gezegd dat we een trein in beweging hebben gezet die steeds sneller is gaan rijden. Mede doordat de VN 2005 had uitgeroepen tot het jaar van het microkrediet, met Prinses Maxima als één van de ambassadeurs, was er veel belangstelling voor microkrediet. Daar hebben wij op mee kunnen liften, maar dat het zo snel zou gaan, hadden we niet verwacht.”
Crystal Clear en vrijwilligers
“In 2008 werden we benaderd door Crystal Clear voor een marketing campagne. We hebben daar heel serieus over nagedacht. Het zou resulteren in veel media-aandacht en een flinke financiële injectie voor de stichting. Konden we dat wel aan? Waren we er klaar voor? Konden we dat geld wel op een verantwoorde manier wegzetten? We hebben ‘ja’ gezegd en zijn toen vrijwilligers gaan werven.”
“Onze eerste bijeenkomst met een tiental vrijwilligers was in De Jaren in Amsterdam. Enkele maanden later ontmoetten we op dezelfde plek 10 bekende Nederlandse vrouwen die aan de campagne zouden meewerken. Vanaf dat moment werden we een volwaardige organisatie, die inmiddels is uitgegroeid tot 40 vrijwilligers, die elk vanuit hun expertise een steentje bijdragen. MvM bestaat dankzij de vele tijd en energie die zij er insteken. Door hun inzet groeit de Stichting nog steeds en gaat er van elke gedoneerde euro ruim 99 cent naar de vrouwen in Azië. Dat is echt een verdienste van ons team, en natuurlijk ook van onze partnerorganisaties in Azië.”
Zwaar maar met heel mooie momenten
“Het was en is hard werken, met diepte- en hoogtepunten. De stichting werd een tweede baan, naast onze huidige baan en zorg voor een jong gezin. We hadden van tevoren niet verwacht dat het zwaar zou worden. Misschien maar goed ook, want dan waren we er misschien nooit aan begonnen. Maar dan mis je ook alle mooie momenten die je van te voren niet had kunnen bedenken. Als wij warm worden onthaald tijdens een bezoek aan de vrouwen in Azië, dan weten we waar we het voor doen.”
Stapje terug
“Erlijn en ik hebben ons bijna drie jaar geleden terug getrokken uit de Stichting. Mijn zittingstermijn als bestuurder liep af en ik besloot om die niet te verlengen. We hadden het gevoel dat we met een gerust hart een stap terug konden doen. Na mijn laatste bestuursvergadering reed ik huilend en lachend terug naar huis. Huilend omdat het voelt als een kind dat je los moet laten. Lachend omdat ik trots was dat er een organisatie staat die ook zonder ons verder kan en gaat. Hoewel we zo weer zouden instappen als het nodig zou zijn.”
Jubileumfeest vervuld met trots!
“Afgelopen jaar vierden we het 10-jarig jubilieum van MvM. We zijn onbeschrijflijk trots op het team dat zich met hart en ziel inzet voor de vrouwen in Azië en trots op de duizenden vrouwen die inmiddels een microkrediet hebben ontvangen via de stichting. En dan te bedenken dat ons eerste project bestond uit 21 vrouwen, totaal €1500 aan microkredieten. In maart reizen wij naar Sri Lanka. Wij gaan de vrouwen bezoeken waarmee we ruim 10 jaar geleden zijn begonnen. Ik kijk er erg naar uit!”
Gouden tip
Als je ergens in gelooft, dan moet je ervoor gaan. Zelfs als het niet zou lukken, wordt je er een hoop wijzer van. En wie zegt dat het niet gaat lukken?!!