Nu ik zo goed als klaar ben voor de “echte” start, komt het moment waar ik zo lang tegenaan heb gehikt: het werven van klanten. Mijn ervaring met acquisitie is namelijk zo goed als nihil. Voorheen losten collega-accountmanagers dat probleem voor mij op. Maar ik kan niet meer terugvallen op netwerktijgers, die op de één of andere manier contact weten te leggen met leuke en interessante klanten. Ik heb geen hulp meer bij het plaveien van die weg naar een nieuwe opdracht. En klanten komen niet zomaar op je deur kloppen met een fantastische opdracht in de hand en de vraag of jij kan helpen Het is tijd om zelf actie te ondernemen. Het wel of niet werken hangt nu helemaal van mij af.
Koude acquisitie
Hoewel ik nog niet goed weet hoe ik het wil aanpakken, weet ik één ding zeker: ik ga niet zomaar “out of the blue” een lijst met mogelijk geïnteresseerden bellen. Ikzelf vond het altijd storend als iemand mij ongevraagd opbelde om zichzelf of zijn/haar product aan te prijzen. En uit ervaring weet ik dat ik niet de enige ben. Daarnaast ben ik een speler in een niche-markt. Er zijn niet zoveel in Italië gespecialiseerde tekstschrijvers, maar ook het aantal potentiële klanten is niet oneindig groot. Ik wil het voorzichtig aanpakken, zonder mogelijke klanten te verliezen door de verkeerde benadering eer ik goed en wel begonnen ben.
Strategie
De vraag is: hoe ga ik het doen? Denkend aan het feit dat mensen vaak wèl open staan voor het aanbod van diensten als ze er naar op zoek zijn, besluit ik het over die boeg te gooien. Ik schrijf mij daarom in bij sites waar de vraag van opdrachtgevers en het aanbod van freelancers samenkomen. En ik struin met dit idee in mijn achterhoofd allerlei vacaturesites af, op zoek naar bedrijven met interesse in teksten en Italië. Iemand die in contact wil komen met een tekstschrijver, zal het niet gauw als hinderlijk ervaren als hij of zij na het plaatsen van een oproep een telefoontje krijgt of een mailtje vindt.
Bingo
En dan is het “bingo”: ik kom een vacature tegen van een bedrijf dat op zoek is naar een Italiaanse tekstschrijver voor 32 uur in de week. Ik trek mijn stoute schoenen aan, bel, leg uit wie ik ben en wat ik doe en stel voor hen te helpen. Niet alleen de HR-mevrouw aan de telefoon is enthousiast, ook de directeur waar ik mee word doorverbonden. En hoewel hij erkent dat een freelancer een goede oplossing zou zijn voor zijn probleem, wil hij, na overleg in het bedrijf, toch liever een vaste kracht te werven. Heb ik geen plannen om binnenkort naar Nederland te verhuizen ?
Nieuwe inzichten
Af en toe boek ik resultaat, maar het gaat niet zo hard als ik, onterecht misschien, had gehoopt. Zou het dan toch beter zijn om mijn bedenkingen over die koude acquisitie overboord te zetten, de telefoon te pakken en te starten met bellen? Ondertussen heb ik het boek “Calimeromarketing 2.0” van Karen Romme in handen gekregen. En wat zij schrijft, bevestigt mijn antipathie: als kleine ondernemer zijn er veel vriendelijkere en betere methodes om nieuwe klanten te werven. Tegelijkertijd krijg ik van een vriendin en tevens “partner-in-ondernemers-crime” de gouden tip om mezelf gewoon voor de leeuwen te gooien in de forums en de netwerken waar ik lid ben. Netwerken, jezelf profileren, contacten leggen met gelijkgestemden en mogelijke klanten, daar moet ik me op richten. En terwijl ik trouw de opdrachten- en vacaturesites in de gaten blijf houden, ga ik met die nieuwe inzichten aan de slag.