Loslaten

12 reacties

  1. Duidelijk stuk over loslaten, misschien een kleine toevoeging: loslaten is een keuze al voelt dat meestal niet zo.

  2. Hoi Ingrid, met veel belangstelling je column gelezen en vooral de eerste 2 punten van je lijstje over loslaten spreken mij zeer aan. Wat ik bij mezelf heb ontdekt is dat je zelf inderdaad niet te hard moet vallen, dus compassie met je zelf moet hebben anders ga je jezelf kwellen. Als je jezelf kwelt met altijd alles alleen heel goed te willen doen val je jezelf wel heel hard. En perfectie is niet altijd de juiste weg. Nou een heel antwoord op de vrijdagmiddag. Stuur je je volgende column weer? Ben zeer geïnteresseerd! Fijn weekend!

    1. Dankjewel voor je uitgebreide reactie! En leuk, zeker stuur ik de volgende!

  3. Beste Ingrid,

    Interessante column over loslaten. En de punten die je noemt zijn ook voor mij herkenbaar. Daar is ook veel over te lezen.

    Voor mij belangrijke punt is genieten. Genieten kun je alleen in het “nu”. Al denk ik terug aan mooie momenten of verheug ik me op iets dat komen gaat, dan is de vreugde die ik ervaar in het “nu”. Dat helpt me om me los te maken van het piekeren en te beseffen dat het mijn eigen keuze is hoe ik me wil voelen. En dat helpt weer om in actue te komen, te doen, (iets) te ondernemen.

    Ik kijk uit naar je volgende column.

    1. Dankjewel Manny, mooi verwoord en daar ben ik het helemaal mee eens. Er is inderdaad alleen maar het nu maar apart hé als mens dat we dat soms ‘vergeten’. Fijne zondag ☉

  4. Dag Ingrid, wst een mooi, bijna therapeutische overpeinzing. Stimuleert absoluut voor eenieder om daarin je eigen ‘cultuur’ van loslaten aan te toetsen. Roept bij mij associaties met Zen wijsheden en koans op. De metafoor van het riet dat buigt in de storm en meebeweegt; als riet spieren zou hebben zoals wij mensen en die niet ‘loslaat’ breekt ’t. Loslaten is m.i. dus ook ‘ontspannen ontvangen’. En het helpt ook om Het woord ‘probleem’, nu een meer cognitieve benadering hier, heel consequent te vervangen door ‘uitdaging’ of een nieuw leer-moment. Tot slot, mijn ervaring is dat het zelden helpt om tegen anderen te zeggen niet te piekeren. Vlgs mij zeg je dat al heel vaak tegen jezelf wanneer je in die spiraal zit. Wat ik in mijn therapeutisch werk vaak gebruikte is het advies ook ruimte aan piekeren te geven maar dan wel heel geconcentreerd. Dwz liefst op een vast tijd ( of tijden) een vaste periode juist te gaan zitten voor dat piekeren. En het op te schrijven. Elke dag weer. En daar niet te snel mee te stoppen.
    Zie uit naar je volgende overpeinzing, leuk!!

    1. Beste Jan, wauw! Ben er stil van. Dankjewel je wel voor je prachtige reactie. Hoop je gauw weer te zien of spreken.

  5. Ingrid zo herkenbaar. Ik zal dit opnieuw lezen en overdenken ná mijn vakantie. Nu even ‘loslaten ‘? wordt vervolgd. Chrisje

    1. Hoi Chris, Dankjewel 🙂 was erg leuk jullie te ontmoeten. De volgende keer praten we er verder over!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.