Net als bij velen van ons, schuilt er een perfectionist in mij. Dat heeft zo zijn voordelen misschien, maar ik kom er langzamerhand achter dat ik er meer last dan profijt van heb: het streven naar perfectie belemmert mij eerder in mijn werk dan dat het mij vooruit helpt. Een artikel dat ik tegenkwam op lifehack.org bevestigde mijn idee.
Minder efficiënt
Ik herkende mijzelf in de beschrijving van de perfectionist: ik werk stukken minder efficiënt dan mensen om mij heen die ‘goed’ goed genoeg vinden. Zelfs als ik iets afgerond heb, blijf ik schuren en schaven om het geheel nog “beter” te maken. Ik wil het liever niet uitrekenen, maar ik denk dat ik op jaarbasis heel wat tijd daaraan kwijt, tijd die ik heel goed aan andere dingen had kunnen besteden.
Minder effectief
Daarnaast ben ik stukken minder effectief: bij het schrijven van een stukje baseer ik mij niet op vijf, maar op wel vijftien verschillende bronnen. Ik zoek zelfs nog extra informatie op over het kleinste detail, informatie die vaak niet eens nodig is en ook niet gemist wordt als het niet in het stuk komt. Nog eens tijd verspild dus en grote kans dat ik ondertussen het totaaloverzicht ben kwijtgeraakt met mijn grote oog voor detail. En als ik dan eindelijk ben uitverzameld, is het slechts wachten op het “perfecte moment” om mijn stukje te schrijven. Het moment dat ik genoeg moed bij elkaar heb geschraapt om te beslissen welke informatie ik wel en welke ik niet ga gebruiken om mijn perfecte stukje te schrijven. En gek genoeg lukt me dat vaak pas onder druk van een deadline. Met een resultaat waar ik als perfectioniste niet altijd blij van word.
Tips
Hoe kan dat anders? Hoe kan je er voor zorgen dat je niet zoveel tijd kwijt ben door je eigen streven naar perfectie en, zeker niet onbelangrijk, zo minder last heb van de stress die ermee gepaard gaat? Volgens de schrijfster van het lifehack-artikel is perfectionisme op zich geen probleem, omdat het ons helpt te streven naar verbetering en groei. Maar dan moet het wel een gezonde en niet de maniakale vorm van perfectionisme zijn, waarin we onze perfectionistische trekjes op een goede manier benutten:
- Stel een grens: vaak kost het je maar 20% van alle tijd die je aan een project besteedt om 80% ervan gedaan te krijgen. Nu kunnen we doorgaan en alle tijd gebruiken om de volle 100% te bereiken, maar we kunnen ook besluiten dat we die resterende 80% van de tijd om de laatste 20% van het project helemaal perfect te krijgen aan andere dingen besteden.
- Zorg voor een totaal-overzicht. Wat is het einddoel? Het gewenste resultaat? Helpt dat wat je doet je bij het bereiken ervan? Als het antwoord “nee” is, stop er mee. Is het antwoord “ja”, beslis dan of je het zelf wilt doen of het aan iemand kan vragen het voor je te doen.
- Stel deadlines. Als je jezelf 4 uur de tijd geeft om een taak te volbrengen, zul je die volle 4 uur nodig hebben, terwijl je het ook in 3 uur had kunnen doen, als je jezelf slechts 3 uur had gegeven. Geef jezelf een redelijke deadline om iets af te maken. Natuurlijk zou je nog van alles kunnen doen om het te verbeteren, maar je moet ergens een grens stellen.
- Accepteer dat je fouten kunt maken. Eén van de redenen dat we zo perfectionistisch werken is omdat we het foutloos willen doen. Maar als we bezig blijven met verbeteren en zoeken naar foutjes, kunnen we die tijd niet aan andere dingen besteden. Het is verstandiger om te accepteren dat we af en toe fouten maken, je leert ervan en het helpt je te groeien.
- Je zorgen maken leidt vaak tot niets. Er is niks verkeerds aan plannen en voorbereiden of anticiperen op problemen, integendeel, maar op een gegeven moment moet je alles los kunnen laten. Vaak maak je je zorgen over mogelijke problemen, waar je uiteindelijk niet mee te maken krijgt. En als je er mee te maken krijgt, is er nog tijd genoeg om ze aan te pakken.
- Take a break! Neem even een pauze als het niet meer lukt. Even uitrusten, aan iets anders denken en later terugkomen op iets waar je op vastliep, helpt je vaak met het vinden van een nieuw perspectief en een frisse blik.
Ik heb deze tips tijdens het schrijven van dit stukje toegepast. En het hielp: in minder dan de helft van de tijd, mijn streven, stond het op papier. Ik was misschien tevredener geweest over het eindresultaat als ik er meer tijd aan had kunnen besteden, maar ik ben wel een stuk efficiënter en effectiever bezig geweest dan normaalgesproken. Ik geloof dat ik mijn “only the best is good enough” ga vervangen door het Britse gezegde “Do your worst”. Dat komt mijn productiviteit en mijn gezondheid want minder stress zeker ten goede!