Wat is nou eigenlijk ondernemen?
Ach, er zullen er wel duizend zijn die direct een antwoord op bovenstaande vraag hebben. Maar de vraag is eigenlijk, weet JIJ wat ondernemen is? En HOE onderneem jij? Ondernemers zijn mensen die iets ondernemen. Zo simpel is dat. Of dat nou de huisvrouw is die alle administratie verzorgt en de zorg van het gezin op zich neemt terwijl manlief werkt of de vrouw die met succes een eigen zaak heeft. Ondernemen is iets doen, iets durven doen.
Voor mij persoonlijk betekent ondernemen de touwtjes in handen nemen. En dat bedoel ik in de breedste zin van het woord! Controle nemen over jouw eigen leven, successen, vriendenkring, carriére en gezondheid. Huh? Gezondheid? Daar heb je toch geen controle over? Ja en nee. Als je ziek wordt, heb je dat zelf niet gekozen, maar je hebt wel de keuze om te beslissen hoe je daar mee omgaat. Voor mij is dat een persoonlijke uitdaging. Ik ben onderneemster en ziek. En om het nog ondernemender te maken, verzorg ik ook alle thuisadministratie en organiseer ik (want zo mogen we het gerust noemen) alles wat bij het huiseigenaar-zijn komt kijken, met alle voor- en nadelen. Misschien ben ik een controlfreak of misschien noemen we het liever, ondernemer.
Burnout
2009 was een leerzaam jaar voor mij met veel slecht nieuws van het ziekenhuis over mijn gezondheid en een behoorlijk heftige burnout. Na jaren lang meer dan 80 uur per week gewerkt te hebben, klapte ik in elkaar. Gevolg: ik werd gereprogrammeerd bij een psycholoog. En geloof mij, dat vindt een ondernemer verschrikkelijk. Je hart luchten en eventjes je dagelijkse leven waar je zo lang controle over hebt gehad (tenminste dat was de illusie) overgeven aan een onbekend iemand die je haarfijntjes gaat ontleden en confronteren met de keiharde waarheid.
Mijn waarheid? Werkverslaafd. En niet zo’n beetje ook. Ik had een onrealistische beeld over wat succes betekent. Ik was niet IK, ik was mijn werk. Mijn zelfbeeld haalde ik uit mijn werksuccessen of -mislukking. Mijn doel? Waar ik het allemaal voor deed? Ik moest en zou financiële onafhankelijkheid krijgen voor mijn 30ste. Achteraf gezien waanzin, dat weet ik nu. Maar als je zo erg van je werk houdt en je werk meer dan je hobby is en langzaamaan, zonder dat je het door hebt een obsessie wordt, is niets te gek meer. Familie, vrienden en collega’s zagen de burnout al aankomen. En hoe harder zij schreeuwden, hoe harder ik ging werken. Misschien om hun geschreeuw niet te kunnen horen, misschien om het tegendeel te bewijzen.
Een zegen
Maar wat een zegen kan een burnout zijn. Ik heb inmiddels geleerd dat het een veel voorkomend fenomeen is. Voor vrouwen en mannen. We leven gejaagd. Dat kan een lekker gevoel geven, maar het kan ook je leven over nemen. Juist wanneer je denkt controle te hebben, heb je dat niet.
Nu, hersteld, ben ik zo maar ineens 10 jaar wijzer en 10 jaar jonger geworden. Ik leef om te leven, ervaringen op te doen, leuke mensen te ontmoeten en te delen. Niet om te werken, dat is maar een onderdeel. Werk moet leuk zijn, ondernemen moet leuk zijn, maar het mag niet je leven overnemen.
Mijn wijze les die ik graag met alle ondernemers wil delen is: Neem controle over je leven maar hou voldoende ruimte voor verrassingen.
Verdriet en geluk liggen dicht bij elkaar. Ze kunnen zelfs niet zonder elkaar. Zonder diepe dalen bestaan geen hoge pieken. Wanneer je dat accepteert ben je bevrijd en ben je een echte ondernemer. Je durft risico’s te nemen, de dalen kun je opvangen en van je pieken genieten.
Dit item is anoniem ingezonden. Een bijzonder verhaal van een bijzondere vrouw.
Lees ook ons vaste artikel over burn-out en ondernemerschap.